Herfstdag

'Heer, het is tijd
de zomer was groots
leg nu uw schaduwen op de zonnewijzers
en laat de winden op de velden vrij
beveel de laatste vruchten rijp te zijn
schenk ze nog twee zuidelijker dagen
spoor ze tot volmaaktheid aan
en jaag hun laatste zoetheid in zware wijn
wie nu geen huis heeft
bouwt er zich geen
wie nu alleen is
zal het lang nog blijven
zal waken, lezen, lange brieven schrijven
en zal door de lanen heen en weer onrustig dwalen
als de bladeren die doelloos drijven.'

Een mooi gedicht over de herfst van Rainer Maria Rilke, voorgedragen door Rick De Leeuw in Jobat van zaterdag 1 april,toen hem gevraagd werd welk gedicht hem als eerste te binnen sprong.
----------------------

Ik heb ondertussen de originele versie gevonden, in het Duits.

Herbsttag

Herr, es ist Zeit.
Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren laß die Winde los.

Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;
gib ihnen noch zwei südlichere Tage
dränge sie zur Vollendung hin und jage
die letzte Süße in den schweren Wein.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

(1902, uit: Das Buch der Bilder)

Gebed van Sint Franciscus

Het gebed van Sint Franciscus

Heer,
Maak mij een werktuig van Uw Vrede.
Laat mij, waar haat is, liefde brengen.
Waar onrecht is, tot vergeving stemmen.
Waar verdeeldheid is, eendracht stichten.
Waar dwaling is, waarheid doen gelden.
Waar twijfel is, geloof vestigen.
Waar wanhoop is, hoop wekken.
Waar duisternis is, licht ontsteken.
Waar droefheid is, vreugde brengen.
Laat me er meer op uit zijn om te troosten, dan om getroost te worden.
Te begrijpen, dan om begrepen te worden.
Te beminnen, dan om bemind te worden.
Want als men geeft, ontvangt men, als men vergeeft, krijgt men vergiffenis.
En door te sterven, wordt men eeuwig geboren.

De heropening van de Brusselse KVS wordt opgeluisterd door vijftien Brusselse koren.
Het is een aangrijpend spektakel: vijftien koren die om beurten een paar verzen zingen uit het vredesgebed van Franciscus van Assisi, elk in hun eigen taal.

Vaderwerkelijkheid

Wij willen een vaderwerkelijkheid construeren die 'modulair' samengesteld is.
Tegenover de massale moederfiguur willen wij een gemoduleerde vaderfiguur creëren.
Tegenover de 'aan-wezig-heid' van de moeder willen wij de 'tegen-woord-igheid' van de vader plaatsen.
Tegenover de 'grote moeder' willen wij 'de zeven vadertjes' aanbieden.
Tegenover de Taj Mahal, met haar harmonieuze, evenwichtige architectuur, inspireren wij ons op het Rode Plein, dat grillige maar indrukwekkende creatuur.

Marleen Heylen in haar boek 'In de naam van de vader! - Over de relatie tussen vaders en zonen', acco, 2005, pagina 16.