De artikelenreeks toont ons op indringende wijze hoe onbehouwen politici, vaak ook van dezelfde partij, met elkaar omgaan. De schaamte voorbij. We maken de botsing mee van al die grote ego's, van al die onmetelijke ambities. Niets of niemand spaarden de jonge Turken van oranje-blauw. Ervaren politici werden opzijgeschoven en zelfs de vertrouwelijkheid van de gesprekken met de koning werd door enkelen van hen geschonden. Gebrek aan respect en een enorm tekort aan empathie waren schering en inslag. Dat ontluistert uiteindelijk het hele politieke bedrijf van het jongste halfjaar. Vertrouwen is er niet of nauwelijks geweest.
Het omgekeerde zou verwondering wekken als men ziet hoe dubbelzinnig politici met elkaar omgaan. Terwijl de onderhandelingen volop aan de gang zijn, spelen ze informatie door onder elkaar en aan de buitenwereld waardoor vooruitgang zo goed als onmogelijk wordt gemaakt. Sommigen laten informatie lekken om er zelf beter uit te komen, om anderen te beschadigen en met de illusie meer vat te krijgen op het verloop van de gebeurtenissen. Via 'confidentiële' mededelingen met een dubbele bodem creëert men een parallelle wereld die in de politieke kringen en in de pers een eigen leven gaat leiden en die meebrengt dat iedereen vrijwel iedereen gaat wantrouwen. Enige toenadering wordt daardoor ernstig bemoeilijkt zo niet onmogelijk gemaakt. Er zijn uiteraard per definitie in alle tijden minder fraaie aspecten verbonden aan het politieke bedrijf, maar wat in het afgelopen halfjaar aan onwil en onkunde door nagenoeg alle onderhandelaars werd geëtaleerd, kent zijn gelijke niet in de recente politieke geschiedenis.
Mark Van den Wijngaert, hoogleraar politieke geschiedenis aan de KUBrussel, in De Standaard van donderdag 21 februari, naar aanleiding van de artikelenreeks in dezelfde krant 'De Zestien is voor u' over de regeringsvorming in het najaar van 2007.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten