Das Glück

'Das Glück ist kein endgültiger Zustand, den man erreicht, sondern eine bestimmte Art und Weise, unterwegs zu sein.'

Geciteerd door Nicolas Kümmel op het verjaardagskaartje voor mijn vijftigste verjaardag.

Het werkt ook als je er niet in gelooft

Einstein bezoekt Niels Bohr in zijn zomerhuisje aan de Deense kust. Hij ziet dat boven de ingang naar plaatselijk gebruik een hoefijzer is aangebracht, om de inwoners van het huis geluk te brengen. 'Niels,' zegt hij, 'jij als fysicus gelooft toch zeker niet dat zo'n hoefijzer werkt en de loop van de gebeurtenissen beïnvloedt ?' Bohrs antwoord : 'Nee, natuurlijk geloof ik daar niet in, maar ik heb gehoord dat het ook werkt als je er niet in gelooft.'

Een waarschijnlijk apocriefe anekdote over de grote fysici Niels Bohr en Albert Einstein, geciteerd door Wil Derkse in 'Een levensregel voor beginners - Benedictijnse spiritualiteit voor het dagelijkse leven'

Vierslagstelsel van de monnik

'We kunnen iets leren uit het 'vierslagstelsel' van de monnik : zes uur handenarbeid, zes uur studeren, zes uur bidden en zes uur rusten. Door die gelijke delen is niets belangrijkers dan iets anders. Het feit dat de monnik zijn werk of studie moet laten vallen als de klok luidt, relativeert wat hij doet.'

Yves Leterme in reactie op de stelling : 'Als je werk niet afraakt in de eerste 24 uur, werk dan 's nachts door', in Scoop op Mens en Werk, SD Worx, september - oktober - november 2005.

Dan zie je God

'In mijn boek reageer ik tegen een opvatting die de grondslag van het christendom wil afleiden uit filosofische beschouwingen over God. De filosofen hebben ons intussen geleerd dat je het ook kunt stellen zonder de hypothese God. God is dus een slecht uitgangspunt. Beter is het te vertrekken van een joodse man die door zijn volgelingen Christus werd genoemd. De evangelist Johannes zei : 'God zelf kun je niet kennen, daarom moet je naar Jezus kijken. Dan zie je God'. Dat staat haaks op de gangbare manier om te praten over geloof en religie.'

Johan Konings in 'Kerk en Leven' van woensdag 14 december. Konings is een Vlaams-Braziliaanse priester-jezuiet, afkomstig uit Limburg. Van Limburg hield hij naar eigen zeggen vooral een passie voor keurige taal en een rustige manier van uitleggen over. (Dat herken ik bij onze Pater Jan.)

Hard werken

'Mensen werken harder dan ze willen, om meer geld te verdienendan ze nodig hebben om er dingen mee te kopen die ze niet hoevenom indruk te maken op mensen van wie ze niet houden.'

Een tekst voor de HARDWERKENDE VLAMING, met een knipoog naar de VLD en Somers, mij toegestuurd door Paul Silon, vroegere collega op het ACV.

De aarde is plat

'Voor neoliberalen is het technologische vooruitgang die economische ontwikkeling drijft, en zijn het de economische krachten die de maatschappij vormgeven.
Politiek en cultuur zijn volgens hem secundaire verschijnselen, soms in staat om vooruitgang af te remmen, maar nooit belangrijker dan de vooruitgang van de technologie en de productiviteit. Maar wat Friedman niet wil zien : terwijl het kapitalisme zich verspreidt, zendt het een schok door de wereld, vernietigt het volledige industrieën, culturen en regimes.
Je kan toch niet verwachten dat dat een vreedzaam proces is ? De belangrijkste trend van de jongste jaren is volgens mij dan ook niet de globalisering, maar het feit dat 20.000 mensen per dag onnodig sterven van honger en ziektes zoals malaria, terwijl de ontwikkelde wereld bij de pakken blijft zitten. Een groot deel van de wereld in inderdaad plat, maar dan platzak.'

John Gray van de London School of Economics, in zijn kritiek op het boek van Thomas Friedman 'De aarde is plat', geciteerd in De Tijd van donderdag 22 december.

Eén geschikte vrouw

'Als statisticus kan ik u verzekeren dat, mocht er voor elke man slechts één geschikte vrouw zijn, ze elkaar nooit zouden vinden. Zoek dus maar iemand anders.'

Milton Friedman, econoom, in gesprek met een student met liefdesverdriet, 1964.

Geciteerd als -quote- in De Tijd van zaterdag 24 december.

Betrouwbare instelling

'In Brazilië en in Vlaanderen breekt de Verlichting door met twee eeuwen achterstand. Zowel ginds als hier merk ik de enorme invloed van de consumptiecultuur. Godsdienstige symbolen worden uit hun context gerukt en naar eigen smaak hergebruikt. Wat ik in Vlaanderen dan weer sterker ervaar, is de afwijziging van Kerk en traditie. Brazilianen, ook niet-kerkelijke, beschouwen de Kerk als de meest betrouwbare instelling. Dat is in Vlaanderen blijkbaar onvoorstelbaar.'

Johan Konings in 'Kerk en Leven' van woensdag 14 december. (zie ook hieronder)

Vertrouwen

'Ofwel ga je ervan uit dat je het leven helemaal zelf bepaalt, dat je de heerser of beheerser bent. Ofwel bekijk je het leven als iets dat op je afkomt en waarin je je werpt, en dat je dus niet helemaal kan bevatten of besturen. Ik heb voor dat laatste gekozen. Het is een aanvoelen dat eenvoudig maar fundamenteel is, en dat voor mij samenvalt met geloven in God. (...)
Vertrouwen betekent dat je het niet allemaal zelf in handen hebt. (...) In gesprekken merk ik dat het bijbelse godsbeeld moeilijk te begrijpen valt voor wie niet de fundamentele keuze voor vertrouwen heeft gemaakt, voor wie er dus van uitgaat dat we zelf eerder de baas zijn dan dat we ons toevertrouwen.'

Geert Van Oyen in De Standaard van 26 december.

Hard werken

'De verheerlijking van het 'harde werken', van werkweken van zestig uur, is al te simpel. Zeker, voor mensen die op elk moment genieten van hun job, duurt een werkweek zelden lang genoeg. Met vitalistisch plezier verwaarlozen ze de medemens en hun gezondheid. Ik kan er van meespreken. Maar als arbeid een beetje onaangenaam is, wat vervreemdend, weinig wordt gewaardeerd door strenge meesters, dan lijkt aan zestig uren geen einde te komen. Je mag jezelf nooit als norm nemen, en allerminst wanneer het leven je genadig is geweest.'

Rik Torfs in De Standaard van 12 januari.

Controle uitoefenen

'De westerse mens wordt opgevoed met het idee dat hij over zijn omgeving controle heeft. De 'American Dream' is het ultieme voorbeeld van die overtuiging. Dat creëert de illusie van de maakbare en controleerbare wereld. Alles wat ontsnapt aan onze controle levert ons een zekere frustratie op. Zeker als het gaat om dingen die eigenlijk niet te controleren zijn. Paradoxaal genoeg blijkt dat als mensen controle willen uitoefenen op zaken die niet te controleren zijn, ze meer aandacht gaan besteden aan wat hun stoort. Dat is een vicieuze cirkel waardoor mensen steeds meer focussen op wat ze als storend ervaren.'

Geert Crombez in De Tijd van 26 januari, in een artikel van Katrien Bruyland naar aanleiding van het vonnis over het speelplein in Lauwe.

Europa avondland

Het woord 'Europa' is vermoedelijk afgeleid van het phoenicische 'ereb', dat 'zonsondergang' betekent. Vandaar dat Europa ook wel het 'Avondland' wordt genoemd. Tegenover het Avondland staat Azië (van 'açer'): het land van de opkomende zon, oftewel het 'Morgenland'.

Maria Steynen heeft dit opgezocht, nadat we tijdens het middagetenop 26 januari onszelf afvroegen waar het woord Avondland (voor Europa) vandaan zou gekomen zijn.

Dik en bloot bevolkten wij

dik en bloot
bevolkten wij de duurste schilderijen

onbeschaamd verenigd waren wij
ooit
een volk van drukte en kaartenmakers

lawaailetters
plantrekkers

uitleggers
andersdenkers

kooplui waren wij
en aardige kooplui

voor exotische poeha moest je bij ons zijn
hier verkocht men nog
de betere branie
inheemse amok
wij hadden sjieke akketaten in stock
gaven ze bijna gratis op uw bakkes

wij waren makkers

en bouwers waren wij
als goede vlaamse kabouters
trokken wij kloosters op en muren
almaar hoger

met onze boerentoren
gaven wij de wolken klop

we waren een stad die haar stad wou ontstijgen
beter dan anderen ja
beter dan wij
waren wij

Een fragment uit het negende en laatste stadsgedicht van Ramsey Nasr, over de Antwerpenaren, in De Standaard van 26 januari.

Et puis j'oublie...

'J'y pense... et puis j'oublie...
J'y pense surtout lorsque je suis parti(e)
Et quand son souvenir revient me faire soufrir
Alors j'y pense... et puis j'oublie...'

Kattebelletje gelezen op 2 februari in de keuken van het WVA bij de gootsteen, als reactie op een eerder kattebelletje met de oproep om te denken aan de afwas van de gebruikte koffietassen nu onze werkvrouw voor een maand met vakantie is.

Auteur : anonymus.

Intellectueel in de VS

'In de VS staat praten over politiek gelijk aan praten over godsdienst. Dat is not done, want daaruit kan een meningsverschil voortvloeien, en voor een Amerikaan is een meningsverschil zowat het ergste wat kan gebeuren. Europa is een meer conflictgedreven maatschappij.
Ons beeld van de schrijver als publieke intellectueel bestaat ook niet in Amerika. In de VS hangt aan het woord 'intellectueel' geen enkele status, vermoedelijk omdat de Amerikaanse samenleving in wezen conservatief is. Zij vinden de wereld goed zoals hij draait, terwijl intellectualisme per definitie progressief is.

Paul Verhaeghen, auteur van 'Omega Minor', in een interview in De Standaard van zaterdag 11 februari.

Encycliek bij het ontbijt

'Hoe God er precies uitziet, blijft mij een raadsel. Elke morgen lees ik nochtans een encycliek bij het ontbijt. Maar misschien staat het antwoord gewoon in de krant. Wie weet is God niet zozeer de oorzaak van de dingen, maar gaat hij schuil in de aandacht die ze verdienen. Gods bestaan was mij altijd aangenaam. Wie in hem gelooft, hoeft niet langer zelf de maat te zijn van alles wat er is. (...) Wie gelooft, durft het aan op aarde geen kolonist, maar een voorbijganger te zijn, waarbij hij geniet van wat mooi is, onrechtvaardigheid aanklaagt en hoogmoed doorprikt. Geloven is loslaten. Geloof bevrijdt.'

Rik Torfs, in De Standaard van 9 februari.

Perfectie

'Niemand mag zich vastpinnen op perfectie.

Ik hou niet van al de einddoelen die in onze maatschappij moeten behaald worden, al van in de kleuterklas. Er is zo veel dat je eigen ik overstijgt. Ja, dat heeft iets spiritueels. Het leven hangt aaneen van interacties. Zijn die positief, dan kom je in een positieve spiraal terecht en omgekeerd. Op elk moment van je leven heb je de keuze om de slechte interacties in positieve richting om te buigen. Dat kan dan gaan om kleine houdingen, beslissingen, zowel op geestelijk als lichamelijk vlak. Het komt erop aan de mogelijkheden te zien, in plaats van wat er niet is. Dat is niet gemakkelijk in deze tijd. Er is zo veel keuze dat je, wat je ook beslist, ook altijd gemiste kansen hebt. (...)
Ik wil bezig zijn met het hier en nu, en me afvragen wat ik doe om dat harmonieus te houden. De Pinokkio op mijn boek over CVS staat symbool voor mensen die zich laten leven als een houterige marionet. Wie agressief is naar het leven, krijgt dat ook op zijn eigen bord. Je creëert mee je eigen wereld. Ik heb geen volledige greep op het leven, maar kan een positieve spiraal wel zelf beginnen. De beloning komt dan met een pingpongeffect. Meer nog, het gaat dan altijd maar beter. Ik geloof in de versnelling van het goede.'

Herlinde Wynants, in De Standaard van maandag 27 maart.