'De verheerlijking van het 'harde werken', van werkweken van zestig uur, is al te simpel. Zeker, voor mensen die op elk moment genieten van hun job, duurt een werkweek zelden lang genoeg. Met vitalistisch plezier verwaarlozen ze de medemens en hun gezondheid. Ik kan er van meespreken. Maar als arbeid een beetje onaangenaam is, wat vervreemdend, weinig wordt gewaardeerd door strenge meesters, dan lijkt aan zestig uren geen einde te komen. Je mag jezelf nooit als norm nemen, en allerminst wanneer het leven je genadig is geweest.'
Rik Torfs in De Standaard van 12 januari.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten