maandag 10 juni 2013

Vaderschap

Ik werd er gisteren regelmatig aan herinnerd: het was vaderdag. Ik heb meerdere keren felicitaties in ontvangst kunnen nemen. Dat is zo'n beetje zoals met een verjaardag: je wordt geprezen zonder dat je er - ogenschijnlijk - enige inspanning voor geleverd hebt. Het zou leuk zijn als je af en toe op het werk een dergelijke behandeling kreeg.

Vaderdag dus. Vaders hebben het niet onder de markt. Want hun rol is niet meer zo evident als vroeger. Toen was vader de kostwinner, hij nam de beslissingen en het ganse gezin was hem gehoorzaamheid verschuldigd. Daar schiet vandaag niet veel meer van over. De mama's hebben daar ongeveer de helft van afgeknabbeld: zij verdienen ook de kost, zijn gelijke partner in het nemen van beslissingen, en hebben lak aan gehoorzaamheid. (Sorry, ik bedoel dat niet misprijzend !)

Wat een verschil met het moederschap. Daar kan de vader niets van overnemen - niets. Bovendien zegt iedereen - iedereen ! - dat alleen mama's echt weten wat het kind nodig heeft. Omdat het in hun natuur zit. Geen discussie mogelijk. 

De vaders hebben hun terrein de laatste vijftig jaar dus danig zien krimpen. Ze hebben bijgevolg niet zoveel mogelijkheden meer om goede punten te halen. Voeg daarbij de job die veel aandacht eist, en een mislukt vaderschap is bijna gegarandeerd. Vader, je zou van minder gestresst raken.

De Standaard van gisteren heeft enkele tips, gevonden bij Paul Raeburn, een Amerikaans wetenschapsjournalist.
Vaders floreren wanneer ze voldoende geld kunnen verdienen om in het levensonderhoud van hun gezin te voorzien. Ze floreren wanneer ze voldoende tijd hebben om met hun kinderen te spelen, ze voor te lezen, samen dingen te bouwen of te knutselen. Ze floreren wanneer ze tijd hebben om na te denken over de zorg voor hun kinderen. En wanneer ze een goede verstandhouding hebben met hun partner.
Als vader ben je niet veel met deze goede raad. Het blijft een moeizaam proces van zoeken en proberen, zonder veel aanwijzingen vanuit de omgeving. En ik denk dat het zo nog wel een tijd zal duren. De samenleving heeft er vele eeuwen over gedaan om de emancipatie van de vrouw te realiseren - grotendeels toch. Evenzeer zal er nog veel tijd nodig zijn voor de emancipatie van de vader, een breed besef in alle lagen van de samenleving dat de vader een belangrijke en onvervangbare rol te vervullen heeft, als vader. 

We staan hier nog maar aan het begin, want we weten amper wat de rol van de vader zou kunnen zijn. Gelukkig is er nog de tweede zondag van juni, als de gezamenlijke gilde van de commerçanten van oordeel is dat de vaders in de watten gelegd moeten worden.



Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :

Geen opmerkingen: