'Langdurig een beroep uitoefenen zonder toe te geven aan cynisme is een kunst. Het vergt concentratie en contemplatie, maar ook een zekere weerbarstigheid als het op geloof in het goede aankomt. Men moet bereid zijn, zonder hoogtevrees, over een smal pad te lopen dat aan weerszijden wordt afgezoomd door kille ravijnen van bitterheid en defaitisme.
Is het een teken van cynisme of van visionair staatsmanschap dat de meeste politici systematisch over dit land spreken en ons land niet meer over de lippen krijgen ? Het gebruik van het bezittelijk voornaamwoord 'ons' getuigt van verbondenheid, terwijl het aanwijzend voornaamwoord 'dit' bevestigt dat men ernaast staat. (...)
Weerstaan aan cynisme is voor de medewerkers van het gerecht niet alleen een kunst. Het is een morele plicht. Want wie zal ons rechtssysteem bewaken en tijdens de Gotterdämmerung de lichten van de vuurtorens der gerechtigheid brandende houden ? (...)
Rudy Verbeke, praktijklector aan de Vrije Universiteit Brussel, in De Juristenkrant van 17 september.
Elders in deze column 'Ons land, ons gerecht, ons cynisme' beveelt hij aan om volgende methode te gebruiken als cynisme je zou overvallen :
'Wel, men richt dan de blik onverstoord op de horizon, want wie de deining voor de boeg van het schip gadeslaat wordt onvermijdelijk zeeziek.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten