'Er zullen vrijdagavonden zijn waarop je met je gezin het eten zo snel mogelijk naar binnen slaat om op tijd te komen voor de dienst waarin je een preek moet houden over de sabbat als de tijd waarop men zich ongestoord aan zijn gezin dient te wijden. Er zullen dagen zijn dat je een ziek kind thuis achterlaat, of een kind dat zit te blokken voor een tentamen, om de jeugdgroep van je gemeente lessen te geven over religieuze waarden. Er zullen zondagen zijn dat je je plan om met je gezin te gaan picknicken opzij zet om een begrafenisdienst te leiden waarop je de overledene zult prijzen als een man die zijn zaken nooit vóór zijn verplichtingen jegens zijn gezin liet gaan. En het ergste is, dat je al doende niet eens zult beseffen wát je aan het doen bent.'
Harold S. Kushner, in 'Niets meer te wensen en toch niet gelukkig - Op zoek naar de zin van het leven', op bladzijde 17. Ik heb al eerder uit dit boekje geciteerd. Ik heb het vier weken geleden in de bibliotheek gevonden, gisteren moest ik het terugbrengen omdat de uitleentermijn verstreken was. Ik heb het opnieuw uitgeleend.
Deze tekst bij het begin van het werkjaar leek me wel gepast. Hoewel, een beetje zwartgallig misschien ?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten