'Ik zie een koffer en denk daarbij niet aan de romantische Caribische vakantie met Peter, maar aan de hopeloze strijd tegen de sjofele kalfsleren dokterstas van mijn ouders. In tegenstelling tot mijzelf, bevond die zich namelijk altijd in hun buurt en hij werd zo vaak opgetild dat hij op sommige plekken helemaal gladgesleten was.Ik had helaas geen enkele gladgesleten plek op mijn hele lichaam en onder mijn huid zaten ook geen belangrijke medische instrumenten verborgen om het menselijk lichaam mee te onderzoeken. '
Ivana JEISSING, in 'Onzichtbaar', op de eerste bladzijde.
Dit is een boek zoals ik er lang niet meer gelezen heb. Zinnen zoals die hierboven kan je op elke bladzijde lezen. Over een vrouw die zich 'onzichtbaar' maakt - of die het geworden is bij haar ouders... Ik wil het traag lezen om er ten volle van te genieten. Maar ik ben ongeduldig en nieuwsgierig...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten