
Thomas d'Ansembourg (1957) in het boek 'Qui fuis-je ? Où cours-tu ? A quoi servons-nous ? Vers l'intériorité citoyenne'.
Een boek dat ik gevonden heb in Dijon tijdens de herfstvakantie. Ik dacht met een Canadese schrijver te maken te hebben omdat het boek in Quebec is uitgegeven. Neen, het is een Belgische (Brusselse) auteur, de tekst is achteraan ondertekend met 'Bruxelles, automne 2008'. Andere boeken van deze - voor mij dus nog onbekende - auteur zijn 'Cessez d'être gentil soyez vrai ! Etre avec les autres en restant soi-même' (meer dan 300.000 exemplaren verkocht en vertaald in 20 talen) (sommaire) en 'Etre heureux, ce n'est pas nécessairement confortable' (sommaire).
Wat ik tot nu toe gelezen heb - echt traag, graag zelfs meer dan één keer - is zéér goed, net wat ik nu wil lezen. Ik vind wel dat d'Ansembourg een beetje teveel wil overtuigen, zoals ik een aantal Frans(talig)e vrienden ken die me honderduit vertellen hoeveel ze weten..., een monoloog waar ik weinig tussen krijg maar misschien al te graag naar luister. Maar dat is stijl - ook die laaaaaange zinnen ! -, uiteindelijk is het de inhoud die telt.
'De l'apéro au jardinage, du jogging à Internet (...), il y a des milliers de façons de nier notre étouffement profond en parvenant à limiter notre respiration à des rare petites bouffées d'oxygène.
Ainsi, s'occuper de la paille permet d'oublier la poutre..., oserais-je dire, en empruntant quelque peu aux Ecritures !'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten