Het is zo ontzettend veel moeilijker vreedzaam, verdraagzaam, vriendelijk te zijn in de eigen omgeving, ten aanzien van anderstalige of andersdenkende landgenoten, en zelfs van buren, van collega's. Dan zijn we meestal onmiddellijk overtuigd van ons gelijk. Als er onenigheid, conflict, naijver of wrok heersen kan dat alleen aan de 'andere' liggen, die onze goede bedoelingen, onze eerlijkheid, onze rechtschapenheid niet onderkent en weet te waarderen, die moedwillig weigert ons gelijk te zien.
Alle journalisten weten dat. Evenwichtig over conflicten in de rest van de wereld schrijven, het gelijk en ongelijk van beide partijen proberen te analyseren, dat is goede, ernstige journalistiek. Laat ze hetzelfde doen over een conflict waarin de eigen gemeenschap betrokken is, en ze worden binnen de kortste keren 'verraders' en 'bevuilers van hun eigen nest'.
Nu het 'vrede op aarde' van Kerstmis nog nazindert, kunnen we daar eens bij stilstaan. Tweeduizend jaar geleden al predikte Jezus van Nazareth een totaal revolutionaire boodschap, een boodschap van liefde die zich ook tot de vijand moet uitstrekken. Het is tragisch dat juist in het gebied waar Jezus leefde en predikte deze kersttijd ontsierd wordt door bloedig geweld.
Maar bij alle luidruchtige veroordelingen van degenen die we als schuldigen zien voor dat, en ander, geweld, moeten we ook de hand in eigen boezem kunnen steken. Hoe vredelievend en vredesbekwaam zijn we zelf, in onze eigen omgeving? Moeten politieke en andere debatten zo vaak scheldpartijen zijn. moet 'de ander' zo vaak de baarlijke duivel zijn?
'Wat ziet gij de splinter in het oog van uw broeder, maar de balk in uw eigen oog bemerkt gij niet?' Die woorden van Jezus, volgens het evangelie van Mattheüs, blijven springlevend.
Onze verontwaardiging om onrecht dat veraf geschiedt, is maar gerechtigd als ze geen alibi is om de balk in eigen oog niet te zien.'
Mia Doornaert in De Standaard van woensdag 31 december.
Ik haal hier graag een citaat aan van Conficius dat ik gevonden heb in het boek van Thomas d'Ansembourg waarover ik al eerder sprak. De teneur is dezelfde : verander de wereld, begin bij jezelf. 'Pour mettre de l'ordre dans le monde, nous devons d'abord mettre la nation en ordre ; pour mettre la nation en ordre, nous devons mettre la famille en ordre. Pour mettre la famille en ordre, nous devons cultiver notre vie personnelle. Et pour cultiver notre vie personnelle, nous devons clarifier nos coeurs.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten