Het nieuws over Japan dat we de laatste dagen krijgen is beperkt tot de hoeveelheid radioactieve straling rond de kernreactor van Fukushima. Over de andere verwoestingen horen of lezen we niets meer. Daarom was ik blij met de volgende mooie lijst van tien lessen die we van Japan kunnen leren, een lijst die ik met e-mail toegestuurd kreeg:
1. THE CALMNot a single visual of chest-beating or wild grief. Sorrow itself has been elevated.2. THE DIGNITYDisciplined queues for water and groceries. Not a rough word or a crude gesture.3. THE ABILITYThe incredible architects, for instance. Buildings swayed but didn’t fall.4. THE GRACEPeople bought only what they needed for the present, so everybody could get something.5. THE ORDERNo looting in shops. No honking and no overtaking on the roads. Just understanding.6. THE SACRIFICEFifty workers stayed back to pump sea water in the N-reactors. How will they ever be repaid?7. THE TENDERNESSRestaurants cut prices. An unguarded ATM is left alone. The strong cared for the weak.8. THE TRAININGThe old and the children, everyone knew exactly what to do. And they did just that.9. THE MEDIAThey showed magnificent restraint in the bulletins. No silly reporters. Only calm reportage.10. THE CONSCIENCEWhen the power went off in a store, people put things back on the shelves and left quietly.
In het boek 'The Spirit Level. Why Equality is Better for Everyone' van Wilkinson en Pickett las ik vandaag toevallig ook een vergelijking tussen de Verenigde Staten en Japan op het vlak van zelfbeeld. De landen zijn twee uitersten: de VS met véél ongelijkheid inzake inkomen per gezin, Japan met erg weinig ongelijkheid.
While Americans are more likely to attribute individual successes to their own abilities and their failures to external factors, the Japanse tend to do just the opposite.
In Japan wordt succes vaker beschouwd als een gelukkig toeval, terwijl een mislukking eerder te wijten is aan gebrek aan bekwaamheid.
Bescheidenheid vinden de Japanners belangrijk:
... people value personal modesty, preferring to maintain social bonds by not using their successes to build themselves up as more able than others.
Ik merk dus een bewuste houding om de ongelijkheid niet te benadrukken, integendeel. Geen drang om meer te zijn dan de anderen, geen behoefte om zich van de anderen te onderscheiden door te trachten erboven te staan. Het is ongetwijfeld een levenshouding die risico's inhoudt als ze extreem wordt beleefd. Maar anderzijds zou het in vele andere landen niet misstaan om een beter evenwicht te vinden tussen individu en gemeenschap, bijvoorbeeld via een beetje bescheidenheid.
Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten