dinsdag 16 augustus 2011

Les "jeunes" de 90 ans

Het is beter niet te lang te wachten om te leren hoe je oud moet worden. En dat is niet hetzelfde als proberen zo lang mogelijk jong te blijven. Dat is nochtans wat de reclame ons suggereert.
Ouder worden is in een bepaalde periode van ons leven misschien nog niet zo moeilijk om te aanvaarden, maar oud zijn... dat is andere koek. Daar zien heel wat mensen erg tegenop.

De vakantie is volgens mij een ideale periode om alvast wat te oefenen. Gaan werken moet niet, vroeg opstaan evenmin, je kan voluit doen wat je wil. Deze vakantie had ik dus tijd genoeg om lang te snuisteren in een boekenwinkel in Dijon. Pocketboekjes zijn in Frankrijk waanzinnig goedkoop, en ik vond zo het boekje "Une vie pour se mettre au monde" van Marie de Hennezel en Bertrand Vergely. Prijs ? Zes euro...

De Hennezel heeft al heel wat gepubliceerd over ouder worden en dit is haar meest recente boek. Op bladzijde 16 van het boek schrijft ze hoe oud zijn geen kwelling hoeft te zijn, integendeel. Ze zegt dat we allemaal wel enkele oude mensen kennen die wél op een mooie manier oud zijn geworden, en dat die allemaal volgende kenmerken hebben :
Les "jeunes" de 90 ans ne se plaignent jamais de leurs maux ou de leur situation. Ils prennent la vie du bon côté, et vivent au présent, même s'ils continuent d'avoir des projets. Ils sont tournés vers les autres, qu'ils observent avec bienveillance, sans jugement, faisant preuve d'une curiosité inouïe. Ils s'intéressent au monde, aux plus jeunes qu'ils écoutent, non pour leur faire la leçon ni tenter de leur faire part de leur expérience, mais pour les encourager dans ce qu'ils font. Ils restent créatifs, passionnés. Ils sont gais, joyeux, capables d'émerveillement. Ils ne s'ennuient pas, même et surtout lorsqu'ils ne font rien, car on a le sentiment que le seul fait d'être, de respirer, de contempler, de savourer le moment présent suffit à remplir leur existence. Bref, ce sont des personnes auxquelles on a envie de ressembler dans le grand âge.
Oud worden, zonder oud te zijn, het hoeft geen utopie te zijn, schrijft Marie de Hennezel.

Oef, nu nog verder lezen zodat ik op zijn minst in theorie al een beetje weet hoe ik het kan aanpakken...


Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :

Geen opmerkingen: