In De Standaard van vandaag staat de vertaling (in het Nederlands) van een interessante column van de bekende zanger Bono, origineel geschreven voor The New York Times enkele dagen geleden. Lezenswaard, hij schrijft mooie dingen over Pasen (... waar je ook in gelooft of niet in gelooft, de kans om opnieuw te beginnen is een facinerende gedachte...).
Even heeft hij het over de Vasten.
Maar met de vasten heb ik het altijd moeilijk gehad. Ik heb het opgegeven. Als het om zelfopoffering gaat, ga ik op mijn bek. Discipline is voor mij een eenvoudig concept - hard werken - maar uiteraard is dat ook weer een uitspatting.
Hard werken, is het een ideaal ? Een opdracht ? Een verplichting ? Een last ? Een vorm van discipline ? Of een uitspatting (in het Engels indulgence - een gunst die je jezelf toestaat) ? Een vlucht ?
Ik vind het leuk hoe Bono durft zeggen dat zijn harde werken weliswaar een vorm van discipline is, maar toch een plezier.
Velen klagen immers over de last van hun harde werken. Of benadrukken zo sterk het belang van hard werken dat je onmiddellijk voelt dat ze het er lastig mee hebben.
Wie veel praat over de noodzaak van 'hard werken' zal er ongetwijfeld iets mee willen zeggen. Wat wordt er immers bedoeld met het adjectief 'hard' ? Hoe doe je dat : 'hard' werken ? Zoals hard rijden met de auto, dus snel ? Of eerder lang ?
Ik denk dat het die persoon in ieder geval niet lekker zit, dat harde werken dat zo belangrijk is. Ik hoor dan vanalles dat niet uitgesproken is:
- afgunst (ten opzichte van wie blijkbaar niet zo hard moet werken)
- kwaadheid (opnieuw ten opzichte van al diegenen die toch wel een beetje harder zouden moeten werken...)
- misprijzen (ja, ten opzichte van diezelfde luiaards).
En bovenop al die frustraties nog een extra probleem, namelijk dat er altijd nog 'harder' kan gewerkt worden, er is altijd wel een mogelijkheid om nóg een tandje bij te steken. Dat moet dan ook gebeuren, anders ben je niet consequent als je zegt dat er hard moet gewerkt worden...
Vreselijk, zo'n zwaar leven ! Tijd om te stoppen. Stop met twee dingen :
- stop met je te vergelijken met anderen
- stop met te denken dat werken het enige is wat belangrijk is
Belangrijker nog, denk ik, is de noodzaak om regelmatig te stoppen. Tout court. Met alles. Want zelfs in de vrije tijd, de hobby en de vakantie mag er volgens sommigen geen minuut tijd verloren worden, actie ! ACTIE !!
Ga zitten, en kijk een half uur lang hoe het gras waait in de wind. Ik ga dat nu ook doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten