Lessen uit de crisis

Nassim Taleb is bekend geworden met zijn boek over de Zwarte Zwaan (The Black Swan: The Impact of the Highly Improbable). Het is niet omdat je nog nooit een zwarte zwaan hebt gezien dat je er nooit een zal zien. Hij wordt beschouwd als iemand die de huidige crisis correct heeft voorspeld.

Twee dagen geleden schreef hij in de Financial Times tien lessen die hij trekt uit de huidige crisis. Enkele daarvan zijn wel het vermelden waard.

Les nummer 4 : geef geen bonus aan de manager van een kerncentrale als die veel winst kan maken. En geef dat ook niet aan de bankier die je financies beheert. Het lijkt zo logisch. Als je de manager van de kerncentrale op deze manier beloont, dan zal hij besparen op allerlei minder zichtbare veiligheidsvoorzieningen.  Vroeg of laat loopt dat dus verkeerd af. De manager in kwestie zal het wel zodanig regelen dat hij al weg is als het fatale gebeurt.

4. Do not let someone making an “incentive” bonus manage a nuclear plant – or your financial risks. Odds are he would cut every corner on safety to show “profits” while claiming to be “conservative”. Bonuses do not accommodate the hidden risks of blow-ups. It is the asymmetry of the bonus system that got us here. No incentives without disincentives: capitalism is about rewards and punishments, not just rewards.

Les nummer 2: een oude wijsheid, je mag de verliezen niet socialiseren en de winsten privatiseren. We zien het vandaag nochtans gebeuren, miljardensteun aan bedrijven zonder echte nationalisering.

2. No socialisation of losses and privatisation of gains. Whatever may need to be bailed out should be nationalised; whatever does not need a bail-out should be free, small and risk-bearing. We have managed to combine the worst of capitalism and socialism. In France in the 1980s, the socialists took over the banks. In the US in the 2000s, the banks took over the government. This is surreal.

Les nummer 1: geen enkele onderneming mag ooit nog zo groot worden dat ze niet ten onder màg gaan. Hou de ondernemingen voldoende klein, suggereert Nassim Taleb. Dan is het geen ramp voor de samenleving als er eentje ten onder gaat. Het is een wat vreemde gedachte, maar ze herinnert mij aan mijn jonge jaren, de tijd van 'small is beautiful'. Ik begrijp de moeilijkheden die de auto-industrie doormaakt, en de vraag of we de grote constructeurs al dan niet moeten redden met staatssteun. Het is een waar gewetensprobleem voor de overheid. Misschien zou het zo ver niet mogen komen.

1. What is fragile should break early while it is still small. Nothing should ever become too big to fail. Evolution in economic life helps those with the maximum amount of hidden risks – and hence the most fragile – become the biggest.