Van alle hoofdzonden beleven we aan de jaloersheid het minst plezier, schrijft Rik Torfs in De Standaard van donderdag 26 november. Onkuisheid ? ... pure fun. IJdelheid ? Het stille genot zichzelf fantastisch te vinden... Maar jaloersheid is ellende. We lijden eronder.
Ik ga te rade bij abt Christopher Jamison en vind in zijn boek 'Gelukslessen van een abt' (vertaling uit het Engels van 'Finding Hapiness') de lijst van de hoofdzonden: hoogmoed, afgunst (jaja, de jaloersheid van Torfs), woede, luiheid, hebzucht, gulzigheid en begeerte.
Torfs heeft wel een punt : op het moment zelf zijn deze zonden niet echt problematisch.
Het originele lijstje komt van de vierde-eeuwse woestijnvaders en -moeders, zegt Jamison. Zij spraken over demonen - een soort knechten van de duivel: gulzigheid, begeerte, hebzucht, woede, droefheid, akedia (= spirituele onverschilligheid), ijdelheid en hoogmoed.
We kennen en herkennen ze wel, ook vandaag. Maar we hebben niet veel zin om er ons echt mee bezig te houden. Het is zo menselijk om een beetje last te hebben van een paar ondeugden. Wie zonder gebreken is mag de eerste steen gooien.
Ja, zegt Jamison, ze kruipen binnen in het leven van iedereen, die demonen. Hij pleit ervoor om ze recht in de ogen te zien. Want het zijn krachten die schade kunnen toebrengen aan onze gezondheid, ons uit balans kunnen halen en ongelukkig maken. Geef ze aandacht, maar gun ze zo weinig mogelijk invloed en ruimte.
Snel gezegd, maar niet vlug gedaan. Bovendien, is onze maatschappij wel geïnteresseerd in deugdzame mensen, vóór ze gestorven zijn ? Neen, maar dat is altijd zo geweest.
Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten