Tijdens onze vakanties in Frankrijk koop ik al eens het dagblad la Croix. Een gewone krant, maar inhoudelijk meer gelijkend op ons 'Parochieblad' Kerk en Leven. Een overdosis la Croix is niet gezond, denk ik... zoals goede wijn ?
In la Croix van zaterdag 31 oktober stond een 'kroniekje' van Marine d'Avel, mij overigens onbekend, over wachten - verwachten: L'attente.
Daarin schrijft ze over het witte blad papier, nog vóór het zoals dat onder mijn hand wordt volgeschreven...
La page blanche est acte, espace, fenêtre.
C'est un acte: son existence intime silence à ce qui papillonnait, provoque une plongée en intériorité, oblige à la pause.
Elle est un espace horizontal qui recueille la lumière, dissout les motifs superflus; on ne voit plus le bois de la table ni les couleurs de la pièce, on regarde l'absence, ce qui ne s'est pas encore écrit, on est déjà dans la certitude confuse qu'adviendront des mots, des phrases, un dessin.
Elle est une fenêtre entre passé et projet, entre absence et compagnie, elle ouvre sur l'imaginaire et cadre la sensibilité. La page blanche est sans idées préconçues, espace de rien.
Sindsdien is voor mij geen blad papier gewoon nog een blad papier.
Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten