Een systeem dat het mogelijk maakt dat de top van de onderneming (denk aan AB InBev) fantastische bonussen opstrijkt precies omdat het werknemers afdankt, kan niet op de sympathie van de mensen rekenen en graaft zijn eigen graf. (...)De vrijheid van de vrije markt is niet absoluut. Geen enkele vrijheid is absoluut, mijn vrijheid zal vroeg of laat botsen met de vrijheid van de mensen rondom mij. We kunnen dus twee dingen doen. Ofwel aanvaarden we dat de grens van onze vrijheid ligt waar de vrijheid van de andere begint. Ofwel zijn we van mening dat onze vrijheid belangrijker is dan die van de ander, omdat we menen sterker te zijn, rijker, of slimmer.
De lange termijn werd opgeofferd aan de korte termijn. De winst die gerealiseerd kan worden door werknemers af te danken leidt onmiddellijk tot meer bonussen, maar ondermijnt de lange termijn voordelen van een vertrouwensrelatie tussen de werkgever en de werknemer. (...)
De grootste vijanden van het kapitalisme vandaag zijn niet de vakbonden die protesteren voor de poorten van de grote Leuvense brouwer, maar de ceo's zoals Carlos Brito, die de champagneflessen ontkurken na een succesvolle rationalisatie (lees: afdankingen).
De Grauwe vraagt dat de overheid grenzen zou stellen. Terecht. Maar er zullen altijd mensen zijn die 'een binnenweg' willen nemen en daarvoor met plezier 'onder de afsluiting' doorkruipen. Sluiten we ons aan bij die groep ? Ik zou het niet doen, en ik denk dat er velen mijn mening delen.
Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten