Het jaar 2010 begon met sneeuw. Zondagmorgen 3 januari werd alles weer wit toegedekt. 's Avonds ging ik - voorzichtig met de auto - kijken naar de kerststal van Bulsom. Een grote stal met meer dan tien beelden, een 'witloofkot' van vijftig jaar geleden.Geen liefelijke herders en natuurlijk geen koningen. Wel hard werken, van groot tot klein, mannen, vrouwen en kinderen. Witloof kweken is hard werken, veel handen zijn nodig.
Jozef en Maria kregen met hun kind de beste plaats, bij de gloeiende Leuvense stoof. Heel normaal, niet méér, niet minder. Zij mogen uitrusten, samen op adem komen.
Het werk aan het witloof is terug hervat, gewoon natuurlijk. Laat de onverwachte gasten maar 'op hun effen komen'. Gastvrijheid zonder voorwaarden, ze zijn welkom ook als ze niet kunnen meewerken. Echt welkom zijn ze, op de beste plaats, niet in de koude achterkeuken.
Nu moeten er ook geen extra franjes zijn, dat vragen deze gasten niet. Ze willen niet in het middelpunt van de belangstelling te staan.
De witloofwerkers van Bulsom weten zonder enige moeite het juiste te doen op het juiste ogenblik. En allicht zullen er straks voor het eten twee borden méér op tafel gezet worden.
Het goud, de wierook en de mirre, die zijn er nog niet. Het zal nog wel een paar dagen duren eer de wijze mannen uit het oosten ontdekt hebben waar de sterre stille staat. Mooie geschenken zullen het zijn, maar nu zijn er andere noden: warmte en rust, eten en zich welkom voelen.
Het zal op Jozef en Maria een onuitwisbare indruk nalaten, de (buiten)gewone gastvrijheid in Bulsom. Als ze vele jaren later zullen zien hoe hun zoon diezelfde gastvrijheid doet, zullen ze mogelijk denken: wat er destijds in Bulsom aan ons gebeurd is heeft zelfs Hem getekend...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten