De TGV van Brussel naar de vakantie in Fétigny (gare de Montbard) was ideaal om een reeks oudere kranten te lezen. Niet meer om het laatste nieuws te kennen, wel voor achtergrond en interviews. Zo las ik in De Tijd van zaterdag 18 juli een 'pittig' interview met Yves Delacollette, tot voor kort de CEO van Deutsche Bank in België. Uiteraard kwam de financiële crisis ter sprake. Delacollette zegt daarover onder meer het volgende:
Ik geloof wel dat de financiële crisis de publieke sector op termijn ten goede komt. Net als sommige andere sectoren, trouwens. Ik las onlangs in de Financial Times dat het gemiddelde salaris in de financiële wereld 1,7 keer hoger lag dan in andere sectoren. Voor de crisis toch. Gevolg, de briljantse en best opgeleide juristen en economen kwamen bijna zonder uitzondering daar terecht. (...)
Dat heeft deze crisis trouwens mee veroorzaakt, als je het mij vraagt. Een te hoge concentratie te hoog opgeleide mensen. Al die superingewikkelde beleggingsproducten kwamen uit hun koker. Hogere wiskunde. Om lood in goud te proberen veranderen. Door de financiële crisis gaat een pak van die very high potentials nu in andere sectoren terechtkomen. Waar ze meer voor de maatschappij kunnen betekenen. Meer dan als financiële spitstechnologen en bonusjagers in trading rooms.
In De Tijd van zaterdag 25 juli - opnieuw een zaterdageditie, zo zie je maar, het is niet wat bovendrijft dat belangrijk is maar dat wat bezonken is... - schrijft Frank Demets naar aanleiding van de superbonussen :
Het woord 'minachting' is bij mij blijven hangen. Wanneer degradeert eigenbelang tot minachting? Uitblinken, de eerste zijn, maar zonder minachting, het is perfect mogelijk. Kijk maar naar onze sympathieke medaille-winnaars op de olympische spelen van vorige zomer. Minachting gaat ten koste van de anderen, gezond eigenbelang daarentegen houdt rekening met de anderen.Het eeuwige gefixeer op bankiers en hun bonussen gaat voorbij aan de echte oorzaken van de crisis, waar alle excessen in het bankwezen slechts de emanatie van zijn: de minachting voor het algemeen belang die zich overal in de samenleving heeft genesteld.
De economische crisis is niet veroorzaakt door de bonussen die aan bankiers en traders werden uitgekeerd. Wel door het feit dat iedereen er al jaren van uit lijkt te gaan dat na hem toch de zondvloed kwam. Die overtuiging hield huis in de banken, met hun gebrekkige risicobeheer en torenhoge bonussen. Ze bezoedelde de politiek, waardoor begrotingen zelfs tijdens de hoogconjunctuur bleven ontsporen (...)
Behandel anderen steeds zoals je zou willen dat ze jou behandelen. Het is de basis van elke godsdienst. Maar het is een strenge regel. Reden genoeg voor de egoïsten om niet alleen de anderen te minachten, maar ook elke godsdienst.
PS : Hopelijk is de lezer niet te streng voor mij, ik heb namelijk het pak gelezen kranten gewoon achtergelaten op mijn zetel in de TGV...
Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten