Leven of overleven ? De keuze is snel gemaakt. We gaan voor het leven, voluit. Want overleven, dat is geen echt leven.Het verschil tussen beide zit in vele dingen, maar allicht toch meest in het al dan niet hebben van vertrouwen. Vertrouwen (kunnen) hebben in het leven. 'Ja' zeggen, zonder 'maar'.
Thierry Janssen vertelt in zijn boek La maladie a-t-elle un sens? hoe een van zijn patienten wilde proberen om geen zinnen meer te beginnen met 'Ja, maar...'. Want achter elke 'maar' schuilt er een negatieve bedoeling.
"C'est une manière d'éviter ce que nous craignons. C'est rester en dehors de l'expérience."
Hij wilde leren om 'ja, en' te zeggen. Om open te staan voor wat zich aandient in het leven, om het leven positiever te bekijken. Om terug te gaan leven in plaats van te overleven.
Wie weinig vertrouwen heeft, leeft in de verdediging en wordt verkrampt. Thierry Janssen is een therapeut en ex-chirurg, hij weet als geneesheer welke fysieke gevolgen zo'n houding voor een mens kan hebben. Overleven is geen leven.
Tegelijk wijst hij er op dat het zinnetje 'ja, maar' zeer vaak gebruikt wordt. Niet alleen bij de grote levensvraagstukken. Maar veel meer nog als scherm rond onze alledaagse ergernissen, angsten en frustraties. We hebben er alle belang bij om onszelf op dat vlak wat beter te leren kennen.
Ik zal er aan denken als een collega enthousiast komt vertellen over een nieuw idee, en ik uit beleefdheid antwoord met "Ja, ...".
Of zou ik in het verleden te vaak 'Ja, maar' gezegd hebben, en is dat dus de reden dat er niemand nog bij mij langskomt met een nieuw idee ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten