Gisteren was het feest van Hemelvaart. Oscar van den Boogaard schreef er iets over in De Standaard van vrijdag 14 mei:Hemelvaart? Ik kan me niet meer herinneren wat ik er op school over heb geleerd en mijn ouders hadden ook niet het talent om mij veel bij te brengen. (...)Gelukkig bestaat er iemand zoals Anselm Grün die in staat is om uitgesleten rituelen nieuw leven in te blazen. In zijn boek 50 persoonlijk rituelen, ankers voor de ziel beschrijft de benedictijnermonnik het belang van rituelen. Ze geven het leven structuur, ze geven het leven diepgang en kleur, ze stellen de mens in staat zelf te leven in plaats te worden geleefd, ze verdiepen onderlinge relaties, maar bovenal maken rituelen je duidelijk dat je je leven ten overstaan van god en met god leeft. (...)
Hemelvaartdag typeert de benedictijnermonnik als de dag om je voor te stellen dat de hemel in jou is. 'We zijn niet slechts mensen van deze aarde, maar mensen van de hemel. Niemand kan ons opsluiten in de benauwdheid van het leven. Het is een uitgestrektheid in ons die niemand ons kan afnemen.' Kijk, daar heeft een mens wat aan.
Geloof en spiritualiteit worden niet overgebracht door onbewuste ouders of verkrampte geestelijken, maar door mensen met diep psychologisch inzicht en verbeeldingskracht.
Ja, daar kan ik alleen op zeggen: Amen.
Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten