Het is een opluchting als ik in de krant nog eens hoopvol nieuws kan lezen.We sukkelen van energiecrisis naar voedselcrisis, van bankencrisis naar eurocrisis. Ondertussen stapelen de schulden zich op en zeggen slimme mensen dat we moeten blijven consumeren. We willen behouden wat bestaat, maar dat kost handenvol (geleend) geld.
Zijn we goed bezig door koppig vast te houden aan de huidige manier waarop we de economie organiseren ?
De Tijd van zaterdag 15 mei gaf me weer wat perspectief. Ik las een lang interview met Jeremy Rifkin, een Amerikaans econoom en futuristisch denker. Hij zet de zaken scherp: we kunnen niet verder met een denkschema gebaseerd op 'ieder voor zich'.
We zijn geworden wat we denken dat we zijn. Maar, als dàt is wat we zijn - rationeel, berekend, utilitair, competitief, roofzuchtig, materialistisch, egoïstisch, hedonistisch en libidogedreven - dan zijn we ten dode opgeschreven. Hoe in godsnaam gaan 6,8 miljard mensen samen een geciviliseerde globale maatschappij creëren gebaseerd op rechtvaardigheid en duurzaamheid als dàt onze natuur is? (...)Eigenlijk hebben we onszelf al die tijd een rad voor de ogen gedraaid. De mens is lang niet dat zelfzuchtige rationele wezen waar hij al 200 jaar voor versleten wordt. Dat blijken secundaire drijfveren te zijn. In ons diepste zijn we empathisch en sociaal (...).We zijn homo empathicus, naast homo sapiens. Dat stelt ons in staat tot solidariteit: het besef dat we allemaal kwetsbaar, fragiel en sterfelijk zijn.
Jeremy Rifkin heeft een boek geschreven, The Empathic Civilization. The Race to Global Consciousness in a World in Crisis.
The Race - Rifkin vindt dat de tijd dringt, ook al weet hij dat het een hele uitdaging is om op korte tijd (40 jaar - één generatie) een andere manier van denken te realiseren.
Dit is een kwestie van nieuwe politiek. Het gaat niet meer over links versus rechts. De nieuwe breuklijn is er een tussen generaties. Of liever: tussen een patriottische, gecentraliseerde, ouderwetse, topdown manier van denken, opvoeden en leiden, tegenover de benadering van de internetgeneratie die denkt in termen van samenwerken, delen, decentraliseren en transparantie. Voor onze kinderen is dat laatste een natuurlijke manier van werken. De uitdaging is nu dat we ons er allemaal voor openstellen.
Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten