'Thérèse zag dat de lat van het geloof zeer hoog lag. Om goed te zijn, om in de hemel te komen, moest je halsbrekende toeren uithalen. Een normaal mens kon dat niet aan. Thérèse vraagt om dat te erkennen. Natuurlijk zijn wij klein, zegt ze, natuurlijk zijn wij zwak. Jezus heeft toch gezegd: laat de kinderen tot mij komen? Wel, op het moment dat je beseft hoe klein en zwak je bent, ben je klaar om je relatie met Jezus te beginnen. Dat is toch hoopvol? We hoeven niet in ons eentje naar de hemel te klimmen. Jezelf geselen, straffen, kwellen, stringente eisen opleggen - dat is allemaal niet nodig. Aanvaard je kleinheid. (...)
Ik heb mezelf moeten opleggen om minder te verwachten van mensen. Ik kwam tot het inzicht dat mijn verwachtingen (van vriendschap, bijvoorbeeld) te hooggestemd waren. Dat is de kortste weg naar ontgoocheling. Let op: het gaat niet over veel of weinig verwachten. Het zijn de verwachtingen tout court; je moet tevreden zijn met wat je krijgt en daarvoor openstaan. Dat zal wel heel religieus en braaf overkomen, maar ik wil de dingen hoogstens omdraaien: voel geen teleurstelling over wat je niet krijgt, maar verwondering over wat je wèl krijgt.'
Kristien Hemmerechts heeft een nieuw boek klaar, 'Kleine zielen'. In De Standaard Letteren van vrijdag 27 februari las ik een interview met Hemmerechts naar aanleiding van het boek, met deze twee citaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten