Ik lees enkele dagen geleden op de blog van Seth Godin een post getiteld 'Linear and parallel'. Hij verwijst naar de voordelen van een parallelle aanpak - voornamelijk in het zakendoen. Het voorbeeld bij uitstek is de encyclopie Wikipedia, die door honderden auteurs tegelijk bijgewerkt wordt. Of meer bij huis: een buffet kan je sneller laten verlopen als de gasten aan twee kanten van de tafel zich kunnen bedienen... of door een tweede tafel te plaatsen met de gerechten.Met onze vriend Jean-Michel Cornu uit Fétigny heb ik hierover al enige keren interessante gesprekken gehad. Hij heeft het over twee soorten hersenen, twee soorten denken.
- Serieel (of lineair) is de meest bekende en ontwikkelde methode bij de mensheid. Het is gebonden aan onze wijze van communiceren, in woord en geschrift. Alle woorden komen één voor één na elkaar. Slechts één weg, één volgorde is mogelijk.
- Parallel denken doen we als we een stadsplan of een kaart bekijken en uitzoeken hoe langs welke weg we een doel kunnen bereiken. Meerdere wegen zijn mogelijk, elk met voor- en nadelen.
Het parallel denken is onderontwikkeld bij de mensheid. Jean-Michel vergelijkt onze denkkracht in het parallelle denken met dat van de dieren, niet beter.
Ik stuurde de blogpost van Seth Godin naar Jean-Michel. In zijn reactie verwijst hij naar deze video (zie hieronder) waarin mevrouw Jill Bolte Taylor - befaamde hersenspecialist - vertelt over de beroerte (in de hersenen) die haar jaren geleden getroffen heeft. Die beroerte was blijkbaar niet plots opgetreden, zodat ze heel bewust enige tijd (uren?) kon ervaren wat er met haar gebeurde. Ze zegt dat de hersenen uit twee delen bestaan (linkse en rechtse helft), met elk een totaal eigen functie en werking. Inderdaad, de rechtse helft denkt parallel, de linkse helft serieel. Zij beschrijft in detail wat het effect is als slechts één van beide werkt, in haar geval de parallelle kant. De video is Frans ondertiteld en Engels gesproken.
Op dit ogenblik ben ik het boek 'NU' van Eckhart Tolle (website) aan het lezen. Tolle pleit in dit boek om ons verstand regelmatig los te laten en niet meer te laten werken. Regelmatig moeten we boven ons dagelijks denken uitstijgen en de problemen van gisteren en morgen loslaten. De meesten kunnen dit slechts enkele seconden, heel sporadisch, bij unieke ervaringen van schoonheid (in de natuur bijvoorbeeld). Die ervaringen geven echter aan dat het loslaten van ons voortdurende denken ons in een totaal ander bewustzijn brengt.
Tolle schreef de eerste versie van dit boek in de jaren '70, de hernieuwde versie is van net voor deze eeuw. Wat hij beschrijft is wat Jill Bolte aan de lijve heeft meegemaakt en wetenschappelijk onderbouwt. Als uitsluitend de rechtse hersenen - de parallelle - aan het werk zijn, dan is er geen verleden en toekomst, enkel heden. Er is een ervaring van eenheid met alles rondom, een ervaring van energie waarvan je deel uitmaakt, een ervaring van geluk - nirvana, is het woord dat ze gebruikt - , een volledig afwezig zijn van problemen en emotionele ballast. Natuurlijk gaat het niet zonder de andere hersenhelft: Jill Bolte kon eigenlijk niet meer lezen, de woorden die ze sprak bleken alleen dwaze klanken te zijn, de grens tussen haar en de omwereld was wazig geworden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten