Initiative

Opnieuw een overweging uit 31 Questions van Ed Brenegar, over Initiatief Nemen.

'After many years of reflecting on the nature of leadership, I came to the conclusion that leadership begins in the act of initiative. Initiative is the product of a decision and action. (...)

From what I see on a daily basis, most organisations discourage initiative. They encourage compliance. As a result, most organisations are deficient in leadership. They are deficient because they are utilising maybe 30% of their employees abilities.

What would an organisation characterised by this kind of personal initiative look like ? Here's a short list :

- Better communication because people are taking the initiative to communicate.
- Quicker reaction times in dealing with crisis situations.
- Better processes as the people who do them take initiative to make them better.
- The cream of the leadership pool will rise to the top faster.'


De fundamentele vraag die hij hierna stelt is uiteraard : hoe moet een organisatie gestructureerd zijn om op deze manier persoonlijk initiatief een plaats te geven, op elk niveau ? Wat betekent dit voor het gedrag van het topmanagement ?

Het is geen eenvoudige vraag. Het antwoord ligt zeker in de manier waarop met vergissingen en fouten wordt omgegaan. Ik zal je niet moeten uitleggen hoe de meeste bazen daarop reageren...
Maar eigenlijk moet je een fout of een vergissing bekijken als een feit dat gebeurd is. Een feit ZONDER het adjectief 'fout'. Het adjectief 'fout' drukt al een persoonlijke mening uit. En we denken te snel dat onze mening waarheid is. Uiteraard is het mogelijk dat de gebeurtenis ons nu even heel slecht uitkomt. Maar misschien is het beter om een beloning te geven aan wie een fout komt melden. Het is immers een unieke manier om iets te verbeteren, een proces aan te passen, vooruitgang te boeken.

Hoe geraak je zo ver ? Door voor jezelf te beslissen dat jouw 'zogenaamde fouten' misschien geen bestraffende behandeling moeten krijgen, integendeel.