'De verklaring is dat de overheid heel goed is geworden in het aanpakken van financiële stormen. De Amerikaanse centrale bank raakte zeer bedreven in het reageren op financiële debacles via haar monetair beleid. Door de rente te verlagen konden financiële stormen plaatsvinden zonder dat er ernstige economische gevolgen waren. Dat heeft een illusie van veiligheid gecreëerd, en dat heeft nu geleid tot de grootste financiële puinhoop in de geschiedenis van de wereld. Het lijkt een regel: de financiële wereld zal uiteindelijk zo'n grote crisis creëren dat die alle middelen om ze te bestrijden weet te overstijgen. (...)Dit is einde van Wall Street zoals we het kennen. Ten eerste zijn er al geen grote zakenbanken meer (de grote vijf zijn failliet, opgeslokt of veranderd van bankstatuut). Die zakenbanken waren toch synoniem voor Wall Street. Voorts zullen de kapitaalmarkten er heel anders gaan uitzien. Ze zullen uiteraard nog altijd instaan voor het lenen en ontlenen van geld en de aan- en verkoop van aandelen, maar men zal veel sceptischer worden over financiële innovatie. Bankiers zullen ook moeten leren leven met kleinere vergoedingen, terwijl de banken kleiner, minder risicovol en minder winstgevend zullen worden. Het glamoureuze beeld van Wall Street kunnen we voor een heel lange tijd vergeten. Banken zullen opnieuw saaie werkgevers worden, en zo hoort het. (...)
De samenleving in zijn geheel heeft tegen zichzelf samengezworen. Er zijn veel schuldigen. Om een crisis van deze omvang te creëeren, heb je veel mensen nodig.'
Michael Lewis in De Tijd van zaterdag 7 februari. Lewis is een gevierd financieel auteur en maakte ooit zelf deel uit van het yuppie-bankierswereldje. Van 1985 tot 1988 werkte hij als obligatiehandelaar voor het beurshuis Salomon Brothers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten