
Mischaël Modrikamen vertelt deze wijsheden in Sabato van zaterdag 7 februari (een bijlage van De Tijd). Hij is advocaat en verdedigt onder meer de belangen van de Fortis-aandeelhouders.
Ik heb vorig jaar ons tuinhuisje in orde gebracht (excuseer me, Gaby heeft het meeste gedaan, waarvoor mijn dank) om op zondagnamiddag niet meer buiten te moeten schilderen. Ik schilderde onder de dakoverhang, buiten. Ideaal om de borstels uit te zwieren, maar moeilijk als het regent. Annemie had het idee om het tuinhuis wat aan te passen. Alles is nu klaar, verlichting, klein electrisch vuurtje, ezel, verf, radiootje, doeken, stofjas. Nu wachten tot het iets warmer wordt. Eerste tentoonstelling voorzien op 1 mei.
Therapeutisch ? Jazeker ! Zeker toen onze vriend Nicolas uit Fétigny me kon overhalen om abstract te gaan schilderen, op grote doeken. Ik denk dat de stap van figuratief naar abstract letterlijk dezelfde is als de stap van 'kleuren binnen de lijntjes' naar 'kleuren buiten de lijntjes'. Dat doe je niet zomaar. En als je het doet verandert er iets. Ik kan het enkel maar aanbevelen.
Het schilderwerk bovenaan niet van Modrikamen, dat kan ook niet - zo zegt hij zelf -. Het is er een van mij, het hangt bij mijn ouders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten