'In het weekend kan ik gemakkelijk de hele zondagnamiddag in mijn schilderatelier doorbrengen. Schilderen is de enige manier waarop ik mijn hoofd kan leegmaken. Mijn beroep is intellectueel, achter mijn schildersezel zitten is tactiel. Ik hou van het contact met borstels, verf, een palet en een doek. Uren kan ik geconcentreerd blijven achter mijn ezel. Een groot schilder ben ik niet. Een echt talent voor tekenen heb ik nooit gehad. Ik heb ook geen enkele ambitie om met mijn werk naar buiten te komen. Het is zuiver therapeutisch. Weet je wie me over de streep heeft getrokken om te schilderen ? Sir Winston Churchil. Behalve een groot staatsman, gevierd schrijver en bon vivant was hij ook een voortreffelijk schilder. In een van zijn boeken schrijft hij dat schilderen hem geholpen heeft beslissingen te nemen in de moeilijkste momenten van zijn carrière. Ik volg hem daarin compleet.'
Mischaël Modrikamen vertelt deze wijsheden in Sabato van zaterdag 7 februari (een bijlage van De Tijd). Hij is advocaat en verdedigt onder meer de belangen van de Fortis-aandeelhouders.
Ik heb vorig jaar ons tuinhuisje in orde gebracht (excuseer me, Gaby heeft het meeste gedaan, waarvoor mijn dank) om op zondagnamiddag niet meer buiten te moeten schilderen. Ik schilderde onder de dakoverhang, buiten. Ideaal om de borstels uit te zwieren, maar moeilijk als het regent. Annemie had het idee om het tuinhuis wat aan te passen. Alles is nu klaar, verlichting, klein electrisch vuurtje, ezel, verf, radiootje, doeken, stofjas. Nu wachten tot het iets warmer wordt. Eerste tentoonstelling voorzien op 1 mei.
Therapeutisch ? Jazeker ! Zeker toen onze vriend Nicolas uit Fétigny me kon overhalen om abstract te gaan schilderen, op grote doeken. Ik denk dat de stap van figuratief naar abstract letterlijk dezelfde is als de stap van 'kleuren binnen de lijntjes' naar 'kleuren buiten de lijntjes'. Dat doe je niet zomaar. En als je het doet verandert er iets. Ik kan het enkel maar aanbevelen.
Het schilderwerk bovenaan niet van Modrikamen, dat kan ook niet - zo zegt hij zelf -. Het is er een van mij, het hangt bij mijn ouders.
zondag 8 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten